هرچقدر سازمان ها اطلاعات بیشتری در مورد تهدیدات سایبری که به احتمال زیاد بر زیرساخت ها تأثیر می گذارند داشته باشند ، بهتر می توانند ریسک سایبری را کاهش دهند. هدف از این تحقیق بررسی این موضوع است که چگونه چارچوب کنترل داخلی یکپارچه (2013) به مدیریت ریسک وکنترل-های ریسک سایبری کمک می کند. و همچنین نقش حسابرسی داخلی در کنترل مدیریت ریسک سایبری، برای سازمان ها را نشان می دهد. با اتکا به روش پژوهش کتابخانه ی، تحقیقات پیشین مورد مطالعه و نتایج آنها مورد تجزیه و تحلیل و بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگیر این مطلب می باشد که سازمان ها باید در زمینه مدیریت ریسک سایبری سرمایه گذاری کنند و بسته به جایگاه های که درآن قرار دارند کنترل ریسک سایبری را در اولویت، اهداف استراتژیک و برنامه های آتی قرار دهند. همانطور که محیط سایبری تکامل می یابد، مدیریت ریسک و حسابرسی داخلی باید سرعت خود را حفظ کنند و در مرحله برنامه ریزی برنامه حسابرسی، باید چشم انداز تهدید سایبری گسترده را در نظر بگیرد. درحقیقت، سازمان ها با تمرکز روی اجرای چارچوب 2013 ریسک های سایبری خود را شناسایی و در بهترین فرصت آمادگی عکس العمل مناسب جهت مقابله با خطرات ناشی از دنیای سایبری محور را، از خود نشان خواهد داد. در نهایت، ایجاد فرهنگی برمبنای امنیت سایبری، ارزیابی مستمر تمامی تکنولوژی هایی مورد استفاده ، ارزیابی مستمر‎ سیستم های آسیب پذیری، تحلیلی جامع در مورد نمونه حمله های سایبری انجام شده در سازمان ها ، انجام فعالیت های مدیریت ریسک سایبری بصورت مستمر و آموزش امنیت سایبری، مهمترین مواردی هستند که باید مد نظر سازمان ها قرار گیرند.

گسترش حملات و انواع تهدیدات در فضای سایبری در سازمان های داده محور و دانشی باعث شده، توجه به مسئله امنیت و پدافند سایبری در سازمان های دانش بنیان بعنوان یک مسئله بسیار مهم و راهبردی مطرح گردد. این موضوع نیازمند، تبیین نقشه راهی جامع جهت دستیابی به اهداف، از طریق عملکرد بهینه، در فرآیندهای اصلی سازمان می باشد. تحقیق حاضر به تحلیل ساختارمند شاخص­های ایمنی در امنیت و پدافند سایبری سازمان های دانش بنیان پرداخته است. پس از مشخص نمودن مولفه ها و زیرمولفه های اثرگذار با استفاده از روش های علمی (روش دلفی)، میزان اهمیت آنها توسط خبرگان مشخص گردید. مولفه های اثرگذار ترکیبی از مولفه های امنیت و پدافند سایبری می باشند. وجود انواع تهدیدات در فضای سایبری و نیز شرایط راهبردی کشور موجب شد، تا سه سازمان دانش بنیان"دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، واحد علوم و تحقیقات و دانشگاه تهران که از لحاظ مسائل راهبردی و سایبری دارای اهمیت می باشند، مورد مطالعه قرار گیرند. میزان اهمیت مولفه های اثرگذار با نظرات خبرگان تعیین گردیده، میانگین هندسی بدست آمد و پس از وزن دهی مولفه ها تمامی مقادیر نرمال سازی شدند و با استفاده از الگوریتم تکاملی پرومیتی بعنوان یکی از روش های نوین تصمیم گیری هوشمند، مقایسه درون گروهی، میان گروهی مولفه های صورت پذیرفت و سپس اولویت بندی براساس جنس مولفه های میان گروهی امنیت و پدافند سایبری انجام پذیرفت. سازمان ها براساس اولویت بندی و میزان امتیاز رتبه بندی شده و مقرر گردید، با رعایت اصول راهبردی میزان امنیت و پدافند سایبری درون سازمانی را افزایش داده تا به حداکثر امنیت و کارایی سازمان ها در حوزه پدافند سایبری دست یابند.

از آنجایی که عفونت ویروس جدید کرونا (کووید-19) گسترش یافته و بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO) به صورت همه گیر درآمده، جوامع انسانی را با ارقام و آمارها درگیر کرده است. چند مورد جدید؟ چند کشور؟ آیا منحنی ابتلا در حال رشد است؟ میزان مرگ و میر چقدر است؟ در حالی که هنوز گستردگی ابعاد این بیماری نامشخص است، تاثیر اقتصادی شیوع ویروس نیز نگرانی بزرگی ایجاد می کند. تاثیر ویروس بر زنجیره تامین مواد غذایی نیز قابل توجه است. آیا ما در معرض کمبود مواد غذایی یا جهش قیمت خواهیم بود؟ چگونه می توان این تاثیرات را به حداقل رساند؟ آیا اجتناب از انحصارگرایی، نظارت بر قیمت ها و حمایت از قشر آسیب پذیر از طریق شبکه های تامین اجتماعی می تواند تاثیر شیوع این ویروس را محدود کند؟ نقش ایمنی غذایی بر جلوگیری از انتشار ویروس و اثرات آن بر امنیت غذایی چیست؟ آیا افزایش آگاهی در مورد ایمنی مواد غذایی و تبعیت از مقررات بهداشتی، از جمله حقوق، نقش ها و مسئولیت های کارگران، اطمینان از عدم انتقال ویروس توسط افراد در امتداد زنجیره تامین مواد غذایی می تواند در پایان دادن به این بیماری و تاثیرات عمیق آن بر امنیت غذایی موثر باشد؟

لطفا برای مشاهده متن چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.